2020-03-09 | Zijn we er klaar voor?

We blijven checken

Vorige week heb ik heel wat uren gespendeerd aan het uitvinden en ontdekken hoe ik in vredesnaam het menu moest samenstellen op deze website. Had ik een thema voor mijn site, verdween die “spontaan” (maar dat zal ik dan wel gedaan hebben 😊), had ik een mooie foto bovenaan, was die ook met de noorderzon vertrokken, dus ik dacht….. afblijven Jo, voordat alles in de soep verdwijnt (jaha… loopt). Oh wat nu? Ik wil en zal het snappen en voor elkaar krijgen! Dus net als manlief wel eens doet, haal alle info van You Tube, de online-schoolklas bij uitstek. “Laten we het eens proberen!”(citaat: Herman Finkers). Genoeg filmpjes, alle varianten, kort, lang, duidelijk en nog duidelijker. Maar ik begreep er weinig van 😑. “Zij” hadden sowieso allemaal een hele andere (werk-)omgeving dan ik in WordPress. Daar ging het al mis. Het enige lichtpuntje was dat ik ook die omgeving na lang zoeken heb gevonden (ik biecht eerlijk op, gewoon een kwestie van lezen! 😊), maar veel verder kwam ik echt niet. Na hopeloos proberen, zoeken, snuffelen, vloeken en tieren zakte mij de moed in m’n wandelschoen. Wat doe ik in zo’n geval? Schaaaaaatjeeeeeeeeee……!

Hellup

Hoe handig hij ook is, repareert alles met z’n handen, bouwt computers, serre’s en repareert mijn auto, installeert weet ik veel welk softwareprogramma dan ook, kookt, strijkt, poetst, haalt boodschappen, maar WordPressen…. nee, want ook zijn website is daarin gemaakt en (deels) beheer ik die (dus zo’n leek ben ik nou ook weer niet). Schiet lekker op. Maar hij heeft wel de oplossing, hij heeft een afspraak met zijn websitebouwer vrijdag, misschien wil hij even helpen.

Opgelost?

En zo geschiedde! Hij was zo vriendelijk mij e.e.a. uit te leggen en het menu samen te stellen, zodat de lezer het snapt waar wat staat en het te vinden is. Aan mij alleen nog de schone taak van het opvrolijken met kleurtjes, plaatjes, foto’s of ander gezellig materiaal. Daar heb ik dus direct maar wat aandacht aanbesteed. 
Vraag ik nu iedereen om onze site te volgen en te liken, met instructies hoe te doen (zie onderaan de website blauwe balkje en volg), ging dat direct ’s avonds al mis las ik op Facebook. Of de volger begreep het niet of het lag ergens aan wat ik niet weet/snap, maar nu kun je volgens mij gewoon op het blauwe balkje klikken en volg je ons. Er komt dan Volgend te staan ook. Andere manier is door de site te openen op mobiel, zie rechtsonder een “k(n)opje” om te volgen. Succes! Gaat je vast lukken, net als mij. Want… aanhouder wint!
Rest mij nog t.z.t. om de blogs onder kopje “Per dag” anders te tonen dan nu. Nu moet je een hele rij naar beneden scrollen, ik wil dat je per dag straks een blog kunt aanklikken. Maar da’s voor later (geen idee wanneer), nu kun je er al bij zijn door te scrollen, maar dan doe je ook wat aan beweging, net als wij 😀.

Opgeven bestaat niet
Praktische zaken

Afgelopen zaterdag was weer een fijn wandeldagje alhier in de omgeving met Brigitte. Ik heb haar de geleende lichtgewicht glibber slaapzak weer teruggegeven, daar ik aldoor in gevecht moest om ‘m fatsoenlijk en klein op te vouwen. En zie ‘m dan nog maar eens in een geluidloze compressiezak te krijgen.

Ik scheid al mijn slaapspullen van de rest van de bagage i.v.m. de beruchte bedwants. En zeg nou niet die zijn nu nog niet in de albergues, want ik sta altijd in de verkeerde rij 😢, dus neem ik ook voldoende voorzorgs-maatregelen wat beestjes betreft. Voor de rest…….. pfff… löp wah los.
Goed, slaapzak weg, reisdeken erin. Slaapzak woog zo’n 800 gram, deken 336 gram. Ook Brigitte heeft deze ruil gemaakt en oppert direct weer een hele waslijst met wat ze verder nog mee kan nemen 😀.  

Albergues, onze bedden
Ons slaapadres de komende maand

2020-03-01 | Paklijst so far

Wat gaat er mee?

Gisteren aan het eind van de middag ook maar even snel mijn grote vriend gevuld met wat ik tot zover had klaar liggen. En ik heb geen stapeltje misschien, alles moet mee!

Mijn paklijst tot nu toe:

Twee bermuda’s, lange wandelbroek (gaat aan), mijn lievelings fluoriserend roze polo, Merino T-shirt (gaat aan), Icebreaker vest (gaat aan), superfijne Supernatural hipster (+1 aan), Supernatural BH (+1 aan), Regatta vest (optie), Regatta regenjack (gaat aan), drie paar wintersokken merinowol (1 paar aan), Hema hempje voor de nacht, Buff muts en col, superlichte Skechers.
De kleding gaat in een plastic compressiezak, scheelt weer ruimte.
Opvouwbaar bord en mok, bestek.
Hema tasjes: Opvouwbare tandenborstel, mini tube tandpasta, wilderness zeep, tube getinte dagcrème, mascara, twee paar oordopjes en één slaapmasker.
Lichtgewicht slaapzak, lakenzak, handdoek.
Regenponcho, regenhoes.
Twee soorten tape, drie tube’s crèmes: Tantum, diclofenac gel, Gehwol voetcrème. Vier wasknijpers, wandelwol, zakje medicijnen, pakje zakdoekjes, twee Iphoneoplaadsnoertjes in een handig opbergdoosje.

Geluidsarm
Albergue de peregrinos Casa da Torre

Mijn slaapartikelen doe ik in de waterdichte compressiezak, want die knispert niet (zoals plastic, wordt men niet blij van in albergues heb ik gelezen), als ik daar ’s ochtends moet opbreken zonder iedereen te wekken (als al niemand wakker mocht zijn of sowieso heeft kunnen slapen).
De slaapzak die ik van BB geleend heb is lichtgewicht maar toch redelijk van formaat (logisch, ik moet er natuurlijk wel in passen). Ik haal ‘m uit z’n eigen zak om vervolgens in drieën in de lengte op te vouwen, daarna op te rollen (da’s mijn plan tenminste) en vervolgens lever ik een heel gevecht om dat glibber ding in mijn compressiezak te krijgen. Daar moet nog iets op gevonden worden, want het valt wel, maar niet mee met één hand. Dat wordt een touw!

Vergeet je sokken en schoenen niet
Gewicht

Kwam ik gisteren aan 5,3 kg bagage, vandaag ga ik verder pakken en zal het wel iets meer gewicht worden. Zo heb ik in mijn dagrugzak altijd een Hema tasje met een stuk tape, pleisters, schaar en pillen. Ook een tasje “elektra”, powerbank + snoertje, extra accu fotocamera, oplaadsnoertje en blokje Iphone. Die moeten nog bij de kilo’s geteld worden.

Zit het mee…..
Oftewel in gewoon Nederlands: links - rechts

Wij hebben knalgele polo’s besteld die nog bedrukt moeten worden zodat men ons van verre straks ziet lopen in Portugal of Spanje. Ik lees me even in op de verpakking transferpapier hoe het moet. Met behulp van manlief gaat uiteindelijk na heel lang wachten en weer de printerdriver opnieuw installeren, zodat Windows10 ook kleur gaat printen (nee, dat doet W10 niet vanzelf na de laatste updates), de printer doen waar ie voor bedoeld is (geloof het of niet, printers werken standaard niet goed samen met mij). Gelukt so far, nu even laten drogen en op de polo’s strijken. Niet lang daarna hangen ze aan de kast, Jouw kant – Mijn kant. Die moet dus ook nog op de paklijst en in de rugzak.

Bekend zijn
Net schoolreisje

Het is net een schoolreisje. Plakte mijn moeder vroeger overal leukoplast pleisters in/op met mijn naam als we op kamp gingen, doe ik nu hetzelfde maar dan met mijn mobiele nummer. Iedere zak of verpakking heeft nu een pleister. Het grote avontuur kan bijna beginnen!

2020-02-29 | Komende maand

Nog dertig te gaan

Wat hebben we nog nodig?

Volgens mij hebben we nu alles in huis om onze rugzakken mee te vullen. Zelfs een wegwerp scheermes, oordoppen, gezichtsmasker, crèmes in soorten en maten, pijnstillend of verzachtend, met dank aan mijn huisarts gaan er zwaardere pijnsmarties mee, dus dit alles moet gewoon goed komen.
Vorige week heerlijk geshopt bij het Kruidvat en lang leve de korting, handige plastic compressiezakken à € 1,50 per 2 stuks gekocht, ook voor BB. Dat moest uitgeprobeerd worden natuurlijk. Een heel kleine gebruiksaanwijzing was bijgesloten in het doosje, dus moet lukken toch? Toch? Of niet? Zak vol met spullen, op de strijkplank (die staat standaard opgesteld in onze logeerkamer c.q. mijn wandeloutfitvergaarruimte) en drukk’n, lucht eruit! Uit! Niks uit, was en bleef bol als een ballon. Goed, ik in de mannen-modus: oplossing zoeken, hoe moeilijk kan het zijn? Stukje aan de bovenzijde openlaten (net een diepvrieszak met ritssluiting), weer drukk’n, dubbel vouwen die zak, nog meer drukk’n en laatste stukje dichtritsen. Voila gelukt! Nu even Gerbrand roepen om de strijkplank weer even omhoog te buigen, die hangt nu als een skischans op z’n onderstel.

Hoe moet dat?

Kreeg ik afgelopen zondag de vraag van Brigitte hoe in vredesnaam die plastic compressiezakken te gebruiken. Zelfs haar man kwam erbij aan te pas om dit probleem te ontrafelen. Niet gelukt 😊 Maar ik wist ‘t ❗️

We geven licht!
Op de koffie

Gisteren kwam ik BB tegen bij haar moeder en hebben we weer e.e.a. omgeruild. Ik mag nu in haar lichtgewicht slaapzak, want zij heeft nu ook een lakenzak. Ik kreeg nog een heel schoap mee en BB kan het voor- en achterlicht aan haar grote vriend bevestigen. Stuurde ze mij eergisteren nog een appje met een notitie van alle gewichten van al haar bagage, ga ik één dezer dagen mijn grote vriend ook maar eens proef-bepakken en wegen.

Gewoon water links houden Brigitte
Schelpen
Mijn buit vandaag!

Wij zijn er steeds meer klaar voor en de spanning stijgt beetje bij beetje. Ons pelgrimspaspoort, Credential, halen we op bij de kathedraal in Porto, nu de Jakobsschelp nog. Daar ik nergens info vind of die daar ook verkrijgbaar zijn (zal wel, maar ik speel graag op safe) en ik wil ‘m vanaf het begin op mijn grote vriend meedragen, toch dadelijk even bij onze visboer langs. Wanneer het met bakken uit de lucht valt bij ons in Doetinchem (toch de perfecte tijd voor boodschappen doen), ga ik gezellig onder de luifel van de visboer staan en informeer of zij überhaupt die schelpen kunnen leveren. Ja dat kan, met inhoud en zonder kostenopgave, want daar hebben ze geen idee van. Wanneer ik uitleg waarom ik er twee wil zonder inhoud, zegt een vriendelijke mede-inwoonster van alhier, die naast mij staat, dat ze er thuis wat heeft liggen, ooit meegenomen vanuit Frankrijk. Ik mag ze ophalen. Hoe liefffffff 💋

Nu rest ons nog een klein probleempje, hoe krijgen we er een touwtje door? Boren? Mooie taak om uit te besteden aan mijn handige wederhelft. 😊 Heeft u een goed idee, laat het mij weten!

We will walk

2020-02-20 | Gebruiksvriendelijker

Bron: Google

Verandering van …

Ik ben om en heb nu ook WordPress geïnstalleerd op mijn mobiel om straks tijdens de Camino te kunnen bloggen. Ik blog tot nu toe met Blogger, prima te doen, maar dan alleen op de pc. Via internet op mijn Iphone is het zeer lastig om veel tekst toe te voegen, scrollen stopt gewoon halverwege, laat staan wanneer ik nadien nog foto’s en links moet invoegen. Over de app van Blogger ben ik ook niet zeer positief, je moet ervoor betalen (iets waar een Nederlander sowieso voor terugdeinst, of alleen ik?) en het werkt dan nog niet volledig.
Normaliter ben ik niet zo van de veranderingen maar nu ben ik echt over. In anderhalve dag heb ik mijzelf WordPress eigen gemaakt en ik ben er al aardig handig mee nu. De Camino heb ik vandaag volledig gekopieerd, zodat straks alle verhalen van ons bij elkaar te vinden zijn.
Via WordPress kun je trouwens zo via een link weer naar Blogger, mocht je verder willen lezen in mijn andere verhalen en belevenissen.

Bron: Google

2020-02-18 | Shoppennnnnnn

Ons avontuur

Morgen nog maar veertig

Lekker, er zitten bijna weer twee dagen voorpret op. De afgelopen twee weken heb ik dagelijks wandelvrouw gevolgd tijdens haar Camino Portuguese. Ik heb notities gemaakt van haar dagelijkse etappes en alle albergues en hostels genoteerd. Je weet maar nooit als wij nog eens ergens staan en inspiratie of gewoon een bed nodig hebben. En terwijl ik zo verder internet en Facebook, Google ik ook nog wat en kom op een website met nog meer alternatieve gpx routes (zie rechtsonder op bovenstaande foto) van onze tocht. Tevens heb ik nu alle slaapplekken en eetgelegenheden in beeld. Guru, jij mag mee op reis 😍! Ik download ook direct de app maps.me en zet alle plaatsen, dorpen en gehuchten die wij willen lopen er al vast in (zie linksboven op bovenstaande foto). Deze plaatsnamen heb ik weer van een andere pelgrima overgenomen. Google is echt mijn grootste vriend momenteel 😀. Al mijn bevindingen deel ik ook graag met onze mede-pelgrima Marieke (want waarom moet een ander het zwarte stopgaren opnieuw uitvinden?) en ik zet alle links op de app en zij is er gelukkig mee. Net als Brigitte natuurlijk! Nu maar hopen dat Bever alles kan leveren wat ik besteld heb, want via mail kreeg ik andere geluiden.

Even Beveren

Dinsdag: Vandaag maar eens naar Bever om te informeren hoe het ervoor staat met onze bestelling. In één lakenzak passen BB en ik samen echt niet, dus ik moet weten of die andere op tijd binnenkomt, anders mag ik ook niet in de slaapzak van BB 😌. En m’n muts natuurlijk, ik wil opvallen daar!

Wie oh wie?
Hoe praktisch wil je 't hebben?

Inmiddels ben ik vanochtend ook al gaan Googlen en heb elders wel gevonden wat Bever zegt nog niet te kunnen leveren. Toch eerst maar even navraag bij het knaagdier doen, elders bestellen kan altijd nog. En gelukkig werden wij weer dikke vrienden, want alles was toch binnengekomen op die ene lakenzak na. Mevrouw Bever is voor mij nog even de pc ingekropen en kon mij verzekeren dat er bij een ander filiaal nog wel één op voorraad is en die gaat via een omweg door heel Nederland richting Doetinchem. Opgelost (nou, ik heb ‘m nog niet natuurlijk). Nu ik er toch ben nog even door de snoepwinkel en weer kan er e.e.a. afgestreept worden van ons to do lijstje. Zo ook mijn bord en mok, opvouwbaar en laag in gewicht en in ……… fluoriserend groen. 
I love that colour! 

Aan de wandel

So far so good, morgen ga ik even mijn beentjes weer strekken op het Romeine Limespad aan Duitse zijde, want er moeten nog wel wat kilometers gemaakt worden de komende veertig dagen. Wanneer ik BB app dat “onze buit” van het knaagdier zo goed als binnen is, stuurt ze mij even later een antwoord waarvan ik een big smile op mijn gezicht krijg. Ze is haar grote vriend al aan het inpakken 😀 met alles wat ze tot nu toe heeft (“zo leuk” zegt ze), zegt haar dochter: “Je gaat pas over één maand weg hoor!!!” En zo zie je maar, ongeachte de leeftijd, het kind komt zo weer in ons naar boven 😊. 

Bron: mijn Iphone en Pixabay

2020-02-13 | Komt schot in

Shop til you......

Lang leve Bever

De spanning begint bij mij nu wel te stijgen en de to-do-lijstjes te groeien. Heb ik samen met Brigitte in ons wandelweekend Exloo nog een lijstje gemaakt met wat we nog moeten kopen, waar we over na moeten denken of we het aan moeten schaffen, en wat we vooral niet moeten vergeten en/of nog moeten uitzoeken c.q. naar moeten informeren. Van teveel lezen over de camino en ieders verhalen komen bij mij steeds meer vragen, dus onrust, dus mini-stress 😕. Tijd voor actie. En tijd had ik even genoeg na de zeer vochtige wandelzondag in Exloo, want ik ben al twee weken geveld door de griep. Dus laten we maar eens iets gaan doen aan de onrust.

Bron: Pinterest/Google
Bed en geen beestjes

Lang leve internet, Google en Bever (in dit geval). We moeten nl. slapen, dus lakenzak, maar wel één die de bedwants op afstand houdt❗❕ Wassen is ook niet geheel overbodig, we zijn misschien wel een maand onderweg, dus lang leve de zeep waarmee je body en hair reinigt, maar ook direct je onderbroek, sokken en de rest. Kortom, gewoon weer met alles onder de douche. Momenteel loopt Bregje ook de Camino Portugees, dus lees ik ook iedere dag haar belevenissen en zo ook haar paklijst. Dus servies en bestek moeten ook mee! Goed de winkelmand van Bever groeit, nog een leuk fluoriserende Buff muts erin (ik val maar wat graag op langs de weg en kleurt leuk bij onze polo’s 😃) en om alles toch nog ietwat compact mee te kunnen nemen een compressie sack erbij. Klaar, voor nu even, volgende lijst volgt spoedig. 

Ons roodborstje gaat mee op reis
Steen voor hen

Eén ding willen BB en ik meenemen vanaf hier om daar achter te laten, een steen. Vele pelgrims wandelen met een reden, kan van alles zijn, dat hebben wij niet, wij lopen om ‘m gewoon gelopen te hebben. Toch hebben wij op onze wandelingen altijd een roodborstje op bezoek. Symbool voor ons staat dit vogeltje voor hen die nu sterretjes zijn geworden. Dus ons roodborstje gaat mee en krijgt een prachtig plekje in Portugal of Spanje.

Wat nu nog?

Nog maar 46 nachtjes slapen…………………………..

2020-01-22 | Check!

Porto (Bron: Google)

Weer iets geregeld

Werd ik vanochtend wakker o.a. door een vriendelijk whatsappje van mede pelgrima Marieke dat zij toch niet het super fijne lichtgewicht Icebreaker vest kan overnemen, omdat het niet haar maat is. Helaas, maar wanneer ik ‘m volgende week binnen heb plaats ik wel een berichtje op diverse wandel Facebook pagina’s en wie weet kan ik er iemand anders mee verblijden voor dit leuke prijsje. Weet u iemand of heeft u zelf interesse, contact mij!
Maar vandaag ook nog even verder via internet gepelgrimd, op zoek naar een slaapplaats voor onze eerste nacht in Porto (P). Ik wil graag een plek niet te ver lopen van de kathedraal van Porto, het startpunt van onze tocht. Via Google maps en Booking.com heb ik de nodig hotelletjes, pensions en hostels bekeken en de keuze is gevallen op Monte Sinai Guest House. Een redelijk gedateerd interieur, maar als ik de recensies mag geloven is het schoon en zijn het vriendelijke mensen. En ook nog met een mooi prijskaartje! Nou, wat willen we nog meer. En niet geheel onbelangrijk, 10 minuten lopen naar de kathedraalBB is akkoord, boeken maar! En zo zijn we weer een stapje, dagje dichterbij gekomen.

Onze eerste slaapplek in Porto
Creatief brein

Nu nog mijn rechterhersenhelft pijnigen voor een toepasselijke bedrukking van onze fluoriserende poloshirts die morgen binnenkomen.

Porto: Sé Catedral

En alvast enkele woordjes Portugees oefenen, want volgens BB spreken ze dat in Porto 😁.

2020-01-21 | Inslaan

Doetinchemse kilometers

De stad ff in

Vanmorgen met manlief meegelift tot in het centrum en hier scheiden onze wegen, hij gaat aan die Arbeid, ik ga € uitgeven. Prachtige verdeling 😀! Ik sla maar alvast het e.e.a. in, want ik ken mezelf en word alleen maar erg onrustig van al die to do lijstjes in mijn hoofd. En het moet toch, dus gaan……! De Etos/Kruidvat, Hema, H&M en wie weet wie nog, ga ik even een bezoekje brengen. Afgelopen zaterdag heb ik al online tijdens, de lunch in de stad met mijn lief, het fijne dunne doch warme lichtgewicht Icebreaker vest besteld met ietwat korting. Heb er gelijk maar drie besteld, terwijl twee echt voldoende was (ook 1 voor BB natuurlijk, lekker unisex stelletje straks 😃). Zo zie je maar, soms ben je te oud (of gewoon te bijziend) om alles te kunnen lezen op een klein IPhone schermpje en zag ik na de betaling dat ik er drie betaald had (gelukkig via creditcard). Direct Marieke (mede pelgrim) maar even geappt of zij deze ook wil nu het enkele € scheelt. Terugsturen kan altijd nog.

Oude IJssel vanaf de Blauwe Brug
Wat koop ik

Goed, de stad. Via de H&M (misschien een nieuwe sportbroek, niet dus, ik twijfel er wat af 😏) naar Etos, Hema, Kruidvat en daarna de kroeg in. De opklapbare tandenborstel zou net het rek in, mooi niet, tas in! Gisteren was ik ook al online (ja, sorry hoor, ik vind niet alles in de stad), toen voor fluoriserend gele poloshirts. Die moeten bedrukt worden, dus even naar de Hema voor een pak transferpapier. Nu nog even brainstormen waarmee wij herkend of bekend 😁😁 willen worden in Portugal en Spanje. Alle goede ideeën zijn van harte welkom. 
Het middaguur heeft allang geslagen, dus feed me.

Rust
Eten moet ik ook
Eten moet ik ook

En terwijl ik daar dan toch in m’n uppie zit (met een kroeg vol vreemden) Google ik de goedkoopste vliegreizen bij elkaar. Het is uit onderzoek gebleken (nee, niet mijn onderzoek) dat de dinsdag de beste dag is om te boeken (misschien al weer achterhaalt), dus vandaag gaan we (ik) ook dat regelen. Tijdens mijn wandeltocht huiswaarts app ik met BB over de prijs en komen wij zelfs nu weer tot een akkoord (fijn mens)! Eenmaal thuis hier achter mijn pc typ ik dezelfde zoekfunctie in van de vlucht, maar kost ie een euro meer en word ik geacht voor 20 kg ruimtebagage te kiezen en te betalen! Ja, die is gek 😊, doe het wel op m’n mobiel, met vergrootglas! En da’s gelukt! We kunnennnnnnnnnn…………… ✈✈✈✈✈✈✈ De heenvlucht is een feit, Porto wij komen. Terug? Ach, zien we dan wel, desnoods lopend 😀. Was ik vanmorgen nog niet echt vooruit te branden en zelfs ietwat lui, heb ik toch maar mooi wat kilometers gemaakt en de nodige dingen weer geregeld. Lekker ❗❕ Toch niet zo lui dus en ach, da’s ook maar een relatief begrip. 

Porto Cathedral - (bron: Google)

En weer een dag dichterbij…….

2020-01-17 | Vragen maar

Bron: Caminocomfort

Uitje Oss

Gisterenavond hebben wij weer even heerlijk genoten van de voorbereidingen en voorpret van ons avontuur voor komend april, de Camino Portugues. Daarvoor reisden we af naar Oss. Caminocomfort geeft met regelmaat workshops en info avonden en zo kunnen wij weer iets slimmer onze rugzak straks (in)pakken. Brigitte was zo vriendelijk om via mijn huis te rijden zodat ik mee kon rijden. Ik heb haar daarentegen wel mee laten eten 😃. Iets over zessen vertrekken we, mooi op tijd, want te laat komen is geen optie. Ruim een uur later worden wij warm verwelkomt door de dog des huizes die in adhd modus staat. De mededeling op de voordeur leidt ons via de poort naar de achtertuin. Dat we hier goed zijn is wel duidelijk, de jakobsschelp en de gele bewegwijzering van de Camino wijst ons nu al de juiste richting.

Wees welkom
Camino cake

Wij worden hartelijk en vriendelijk ontvangen door Joyce Saris, één van de twee Camino bikkels. We belandden in een fijne ruime garage/schuur die is omgebouwd tot een gezellig knus hok met ruime zithoek en heel veel leuke praktische en noodzakelijke hebbedingetjes. Wat is het hier leuk 😍. Shoppen, shoppen, shoppen……. (Lieve familie, vrienden en/of gulle medemens, in maart verjaren wij allebei dus doneer gerust € , wij zullen dankbaar zijn! 😊😊)Walhalla!
De tweede gastvrouw, Luisa Carou Ferreiro, neemt onze jassen aan en al kletsend druppelen de overige gasten ook binnen. Ieder verteld welke route hij/zij gekozen heeft, wanneer hij/zij gaat en met wie of juist met wie niet. Hierop spelen de dames in door zoveel mogelijk uitleg te geven van wat je kunt verwachten op welke route, wat je tegen kan komen, waar je aan moet denken, wat je vooral niet moet doen, wat je nodig hebt, schoenen hoog of laag, hoe ga je de bedwants ter lijf, wandelstokken, vliegticketsmerinowol etc etc etc. Niet iedereen is al even goed “ingelopen” en voorzien van wandelkleding en accessoires. Wij bezitten voor het grootste gedeelte alles al, maar willen nog wel de rugzak poncho meenemen vanavond. De dames voorzien ons ook van dikke plastic overschoenen die tot halverwege het onderbeen reiken, dus mochten de sluizen geopend worden in Portugal of Spanje ……….. ⛈⛆🌂

Zoek de gele pijlen
Gastvrij

Het is één en al gezelligheid en het wordt nog leuker wanneer de wijn opengetrokken wordt en er heerlijke hapjes op tafel komen. BB is de Bob dus ik mag aan de vin(h)o. En gaan er bij mij %% in, komen er nog meer verhalen uit. Excuus allemaal, ik ben nu eenmaal kletsend geboren 😁. 
We worden nog educatief onderwezen door te kijken naar een leuke korte tekenfilm over het ontstaan van Santiago de Compostella, de camino en zijn eerste echte pelgrim. We praten nog wat na, krijgen nog de nodige tips wat we zeker moeten gaan eten en waar, wat we zeker moeten bezichtigen en waar en hiermee wordt de avond ook afgesloten, zeker gezien de tijd, het is inmiddels middernacht 😊. De regenponcho’s worden betaalt, de jassen aangetrokken en de gastvrouwen en Marieke (de laatste nog aanwezige bikkel (met Doetinchemse roots) die één week achter ons aan gaat lopen) gezoend en gedag gezegd. Het was een leuke leerzame, maar vooral gezellig avond met fijne warme mensen. Als dit niet een fantastisch begin is van  een geweldig avontuur…..

Hier doen we het voor
Bedankt

Joyce en Luisa super bedankt 💋💋.
Brigitte natuurlijk ook mijn hartelijke dank. Jij moest rijden, nuchter blijven en ook  mij nog eens in toom houden. En doorrrrr……. nog drie kwartier rijden om je bed in te kunnen duiken. Thnx 😘

2020-01-07 | Voorpret

Vijfentachtig nachtjes

Ik stel ons even voor voor wie ons nog niet kent. Ik ben Jolanda, 56 jaar (mrt ’63), moeder van twee volwassen zonen. Ik woon in Mooi Achterhoek, het prachtige Doetinchem met mijn partner Gerbrand. Ik ben afgekeurd omdat ik een zwaar motorongeluk heb gehad in 2007 en ben gaan wandelen in 2018. Puur om mijn lichaam uit te dagen en te zien waar mijn grens ligt. Daar ga ik ook regelmatig overheen, maar that’s me. Brigitte Winkelman is mijn nichtje, 45 jaar (mrt ’74), gehuwd met Michel, zoon en dochter en heeft tijd om te werken en dat doet ze dan ook graag 😀. Net als sporten, iets met gewichten, tillen, springen, body……nogwattes.

Onze hobby

Wij hebben vorig jaar samen 615 km gewandeld en we wandelen nog steeds! Bij toeval, in oktober 2018, kwamen we erachter dat we beide deze pelgrimstocht (de Compostella, maar welke wisten we toen nog niet) een keer zouden willen lopen. Daar bleef het toen een beetje bij. Totdat we vaker samen tochten gingen wandelen in de omgeving  (en nu ook het Marskramerpad nog aan het wandelen zijn) en zij mij op mijn Pieterpad meerdere keren heeft vergezeld. Tijd om een datum te prikken dus en zo geschiedde.

Zie hier: moi en Brigitte, vaak ook BB genoemd
Waar te beginnen?

De voorbereidingen en het aftellen voor onze camino van Porto naar Santiago de Compostella en door naar Finisterre, zijn heel voorzichtig begonnen. De planning is de hele maand april voor zo’n 400 kilometer. Ruim de tijd, maar zo kunnen we eventueel, indien noodzakelijk, rustdagen inplannen en misschien nog de toerist uithangen 😎. Zijn we eerder klaar, gaan we misschien eerder naar huis.
Wij doen dit niet uit geloofsovertuiging of om ballast kwijt te raken (al zou een paar kilo wel mooi zijn), maar omdat we het willen wandelen. Nu zijn we in de gelegenheid en gaan het doen ook! BB is inmiddels in het bezit van haar nieuwe “grote vriend” en wandelbroek.  De GPX routes staan al in GURU opgeslagen sinds enige maanden, zelfs die naar “het einde van de wereld“.

Pieterpad en doorrrr

Tijdens onze gezamenlijke wandeluren bespreken we wat we nog moeten aanschaffen, waar in te schrijven, vliegtickets, eten, slapen etc. etc. etc. Vorig jaar juni heb ik het Pieterpad in een kleine maand in één keer gelopen van noord naar zuid als voorproefje op deze camino. Niet onvoorbereid, maar na veel lezen en toch ook al wel met de nodige kilometers in de benen. Dit avontuur doen we ook niet op de dolle pof, al heb ik er al veel minder moeite mee (ben een controlfreak), maar eerst nog een lezing bijwonen van twee die-hard-camino-dames.
Wij hebben de route al uitgestippeld, nu nog een lijstje vragen beantwoord zien te krijgen. Mijn belangrijkste vraag, of angst, is wel de bedwants. Hebben die een heerlijk leven in de albergues of nemen zij vakantie wanneer wij aankomen? Ik heb zo’n hekel aan alles wat kruipt en vliegt 😖!
Oké, nog vijfentachtig nachtjes slapen, dan vliegen we naar Porto. Hoe dan precies verder …… ach dat zien we nog wel. Eerst maar eens bij de dames op bezoek en dan……. sen…… voetje voor voetje en niet denken maar doen!

Precies dat!
Bloggen

Ik zal zo af en toe hier de vooruitgang schrijven van onze voorbereidingen. Ik ga proberen ook het “saaie/droge” gedeelte met de nodige humor en zelfspot te schrijven. Eveneens plak ik weer voldoende links in met handige, grappige of totaal onzinnige informatie. Daarvoor klik gewoon op de geel/oranje-achtige (in Blogger) of de onderstreepte woorden (in WordPress) .
Vind je het leuk, laat een reactie achter (door deze link in je browser te openen), maar vermeld dan even je naam. Want ook onze namen weet je inmiddels 😀. Vind je het minder leuk, klik gewoon rechts in je browser de pagina dicht.

Bron: Pixabay